Opinie - De goede week

Het is de Goede Week. We worden om de oren geslagen met een Halleluja zingende priester en een Italiaanse non uit ‘the Voice’. Ze moeten de modernisering van de kerk onderlijnen. Niks nieuws onder de zon: ik heb de beatmissen in de jaren zeventig voorbij zien trekken. De gitaar kwam in plaats van het kerkorgel. Het veranderde niets aan de essentie. Ook de nieuwe paus kan mij niet overtuigen. Een Harley, een R4 en voeten wassen… Been there, done that. Tot veel meer dan voor de armen bidden is het nog niet gekomen. Het blijft vooral op de foto gaan met Obama, kleine kindjes en Prins Amadeo. En de obligate selfie. Banbliksems en hellevuur voor handtastelijke priesters of bisschoppen, heb ik niet meegekregen. Het duurde meer dan een jaar eer de paus een zwak generaal pardon op zijn borst klopte. De rol van de vrouw in de kerk blijft nog altijd beperkt tot lichtgeven in het donker, schrobben en kuisen.

Maar ik wil het paasfeest niet vergallen. Het tegendeel is waar. In deze Goede Week, met de verkiezingen in het vizier, roep ik onze politici op over iets anders te spreken dan belastingen en jobs. Mag ik een suggestie doen? De discriminatie van gelovigen. In België en Vlaanderen wordt gediscrimineerd op basis van godsdienst. Er is discriminatie op de werkvloer en op school en dat heeft een negatieve impact op het leven van mensen die geloven. Valt wel mee, denkt u? Dan bent u waarschijnlijk geen jood, moslim of sikh. Want zij ervaren die discriminatie wel degelijk. Hun recht op godsdienstvrijheid en hun vrijheid van meningsuiting, worden geschonden. En daar wordt bitter weinig gedaan om dat ongedaan te maken, meldt Amnesty International in een rapport van 2012. Vorige week kwam het hoofddoekenverbod nog even in het nieuws. Politici deden alle moeite om er niets over te zeggen.

Met zanger Christoff op de communiefoto of een puberzoon opsturen naar de boeddhisten: elk zijn goesting. Maar als iemand voor de kerk wil trouwen, een bar mitswa of Suikerfeest vieren, dan is dat een mensenrecht. Een kruis dragen achter een loket, met een hoofddoek, keppeltje of tulband op schoolreis naar de Panda’s ook. Ja, ook een boerka dragen is een mensenrecht. Pas en Belgique. Hier geldt de wet van 1 juni 2011 tot instelling van een verbod op het dragen van kledij die het gezicht al dan niet volledig dan wel grotendeels bedekt. Je kunt erover discussiëren. Wel, waarom doen de politici dat dan niet? Ik wil weten waar ze staan in deze kwesties. Maar nee: politieke standpunten hierover zijn net als het gestolen paneel van het Lam Gods: onvindbaar.

We kunnen maar om de vijf jaar onze volksvertegenwoordigers kiezen, het wordt tijd dat ze hun ziel blootgeven. Wie een kast van IKEA kan in elkaar zetten, weten we nu wel.

Geert Hoste